Don't worry, I'm happy

Ik ben alweer precies vier weken in Tampa en bijna zes van huis, en het voelt alsof ik nog maar net begonnen ben. De datum waarop ik een maand uit Nederland weg was ging geluidloos voorbij.

Inmiddels zijn mijn eerste laboratoriumexperimenten gelukt, heb ik bijna een studieprotocol geschreven en verder wat databasewerk gedaan. Ook heb ik meetup.com ontdekt, een superhandige website van mensen die samen activiteiten ondernemen, dus eindelijk was ik afgelopen week een paar avonden op pad, met onder andere een fietstocht downtown die langs vier verschillende restaurants voerde en een bioscoopje met collega's en sushi. Ik heb dus inmiddels al een paar keer goed eten ontdekt in Amerika, en ben bovendien verslaafd geraakt aan de carrotcake in ons met uitermate slecht eten bevoorrade werkcafetaria. Verder ben ik onder andere een duiktrip en een weekendje Miami aan het plannen, maar ik weet nog niet wanneer.

Gisteren verhuisde ik uit het hostel waar ik de eerste maand verbleef om een paar weken te gaan couchsurfen bij drie verschillende mensen. De eerste heeft twee katten, dus ik voel me alvast thuis. De hostellers nodigden me uit vooral nog eens terug te komen, bijvoorbeeld als ze weer eens een concert hebben, en dat ben ik zeker van plan! Voor de verandering dus even geen gekke verhalen, maar soms bestaat mijn leven voor korte tijd uit een periode van relatieve rust met een vleugje tevredenheid, en dat is nu.

Het is vreemd dat Amerika zo'n totaal andere ervaring is dan Sheffield destijds, waar ik toch een beetje wegkwijnde in mijn flatje. Een paar jaar ouder, een paar jaar wijzer neem ik aan.

Oh, en het is hier iedere dag boven de dertig graden, dus ik lach om jullie hittegolf ;)