Tampa Bay!
Blijf op de hoogte en volg Sarah
01 Juli 2013 | Verenigde Staten, New York
De tweede dag in Boston was zoveel beter dan de eerste! Het zonnetje scheen, ik had twee couchsurfers van de website geplukt en samen wandelden we de Freedom Trail, een met rode straatstenen aangegeven route die je in één klap langs alle bezienswaardigheden van Boston leidt. Die bestonden vooral uit kerkjes, kapelletjes, oorlogsmonumenten en standbeelden van prehistorische presidenten. Het beste was de U.S.S. Constitution aan het eind van het pad, een oorlogsschip uit het eind van de achttiende eeuw dat nog steeds zeewaardig is. Supertof! Ik had zelfs geduld voor de rondleiding.
Daarna was er een bootparty, heel gezellig, waarbij we Boston uitvoeren zodat ik een paar foto's kon schieten van de skyline.
Niet geheel fit pakte ik de volgende ochtend héél vroeg het vliegtuig naar Tampa, waar ik de eerste maand in het meest hippie hostel ooit verblijf. Het wordt gerund door drie mannelijke vijftigers die er fulltime wonen en bestaat uit allemaal aan elkaar gesloten gebouwtjes vol foto's van oude rocksterren. Ze verklaren me allemaal compleet voor gek dat ik van plan ben die maand naar m'n ziekenhuis te fietsen, vijftien kilometer verderop, en nadat ik vandaag mijn eerste tropische storm meemaakte verklaar ik mezelf ook voor gek.
Twee van de vijftigers rijden elke zondag een uur naar het helwitte zand van Tampa Bay, zo wit dat het pijn doet aan je ogen, en dus stapten ik en nog drie gasten vandaag in een hippie-busje om ze te vergezellen. Het water was heerlijk. Aan het eind van de middag verzamelde het gehele strand zich voor een drumcirkel met dans: wauw, dat is weer iets compleet anders dan de hectiek van NYC! Een dag van bezinning na twee weken gekte. Zolang het licht was ontweken de slagregens om ons heen het strand, maar zodra de zon onderging vlogen we nog net op tijd de auto in.
Vergeleken met deze wolkbreuk was het regenseizoen van Bali niet meer dan een mild briesje. We zagen geen hand voor ogen. Her en der viel onderweg de stroom uit. De straten overstroomden, gesprekken werden onverstaanbaar door de regen die op het dak van de bus ranselde.
Morgen is er weer een dag ;)
Daarna was er een bootparty, heel gezellig, waarbij we Boston uitvoeren zodat ik een paar foto's kon schieten van de skyline.
Niet geheel fit pakte ik de volgende ochtend héél vroeg het vliegtuig naar Tampa, waar ik de eerste maand in het meest hippie hostel ooit verblijf. Het wordt gerund door drie mannelijke vijftigers die er fulltime wonen en bestaat uit allemaal aan elkaar gesloten gebouwtjes vol foto's van oude rocksterren. Ze verklaren me allemaal compleet voor gek dat ik van plan ben die maand naar m'n ziekenhuis te fietsen, vijftien kilometer verderop, en nadat ik vandaag mijn eerste tropische storm meemaakte verklaar ik mezelf ook voor gek.
Twee van de vijftigers rijden elke zondag een uur naar het helwitte zand van Tampa Bay, zo wit dat het pijn doet aan je ogen, en dus stapten ik en nog drie gasten vandaag in een hippie-busje om ze te vergezellen. Het water was heerlijk. Aan het eind van de middag verzamelde het gehele strand zich voor een drumcirkel met dans: wauw, dat is weer iets compleet anders dan de hectiek van NYC! Een dag van bezinning na twee weken gekte. Zolang het licht was ontweken de slagregens om ons heen het strand, maar zodra de zon onderging vlogen we nog net op tijd de auto in.
Vergeleken met deze wolkbreuk was het regenseizoen van Bali niet meer dan een mild briesje. We zagen geen hand voor ogen. Her en der viel onderweg de stroom uit. De straten overstroomden, gesprekken werden onverstaanbaar door de regen die op het dak van de bus ranselde.
Morgen is er weer een dag ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
