Dag 2

Ik zit inmiddels iets meer dan een dag in Bali en ben inmiddels gepokt en gemazeld met muggenbulten. Het is hier zo’n zeven uur later dan in Nederland; nu ik de blog schrijf dus half twaalf.

De meest prominente trek van Bali is de niet aflatende klamme hitte, die na zonsondergang en heel vroeg in de ochtend net iets beter te verdragen is dan midden op de dag. Ik heb dan vanochtend ook proefondervindelijk vastgesteld dat het om half acht ’s ochtends veel te warm is om hard te lopen. De reden dat ik bij hoge uitzondering al zo vroeg wakker was, is dat ik veel had geslapen tijdens de vlucht en dat ik de halve nacht wakker was gehouden door een luidruchtig mauwende kat net buiten m’n raam.

Ik voel me hier net de koningin. Als ik over straat loop, roept iedereen vrolijk ‘helloooo!’ en dan knik ik en ik glimlach en ik zwaai. Gewoon over straat lopen doen de Balinezen trouwens niet; ze crossen allemaal op de linkerweghelft rond op scootertjes. Daarom ben ik vanmiddag met Ennik, de contactpersoon van m’n tante die regelmatig onderwijsprojecten op Bali doet, een scootertje gaan huren in het nabijgelegen dorpje Lovina. Na tien minuten oefenen voelde ik me een volleerd chauffeur, dus daarna zijn we teruggesjeesd naar Singaraja. Ik snap echt niet waarom Nederland al die verkeersregels heeft. Zonder had ik m’n rijbewijs een stuk sneller gehad. Hier hoef je alleen maar links aan te houden en af en toe je richtingaanwijzer uit te doen. Scooters en auto’s rijden gemoedelijk naast elkaar op de wegen, af en toe toeter je naar elkaar en het gaat prima.

Anyway, in Singaraja dus een rondleiding gekregen naar het zwembad (jaaaaaaa!), de supermarkt, de ‘Dutch Harbour’, waar de golven breken op een strand waar zoveel troep op ligt dat ik er niet goed durf te gaan zwemmen. Er is ook een groot standbeeld, daar houden de Balinezen van, standbeelden, hoe groter, hoe beter. Vanavond nog een rondje gewandeld door de stad, die pas ’s avonds echt tot leven komt. Zelfs Balinezen vinden Bali eigenlijk te warm, volgens Ennik. Ook nog een geheugenkaart gekocht, dus nu kan ik 1800 foto’s maken (hooray!).