Dag 12: Het duikbrevet

Op mijn derde en laatste duikdag vertrok ik vanaf de duikschool met nog zeven andere mensen richting Menjangan eiland, een klein eiland in het noordwesten van Bali dat bestaat uit een uit de grond gestampte berg vol met bossen, een oude tempel en slecht onderhouden wc’s. Van tevoren had ik bij de apotheek pilletjes tegen zeeziekte gehaald; op de verpakking stond dat je er eentje in moest nemen, dus nam ik er voor de zekerheid twee, en eigenlijk mocht je er niet mee rijden, maar mijn scooter en ik zijn er nog steeds.
Menjangan staat bekend om zijn mooie koraalriffen. Niet dat ik echt een referentiekader heb, maar het rif was inderdaad indrukwekkend. Iets minder kleurrijk dan op tv; omdat de zee alle rode tinten al snel absorbeert, zie je geen rood tenzij je een lamp meeneemt. Ik mocht deze keer tot op achttien meter duiken, de grens voor je Open Water Diver brevet. Die kreeg ik dus aan het eind van de dag mee: vanaf nu ben ik een Open Water Diver! Ik maakte meteen wilde plannen voor de volgende brevetten, zoals Advanced Open Water Diver (dan mag je tot dertig meter), Rescue Diver (moet toch wel he, als arts) en diverse Specialty Dives, zoals nachtduiken, wrakduiken en grotduiken. Dat zal echter moeten wachten tot de volgende tropische bestemming en is nog een extra reden om me in te zetten om een tijd in het buitenland te gaan werken.
’s Avonds heb ik me heerlijk ontspannen door nog een tijdje in mijn Leerboek Chirurgie te lezen, tot mijn ogen al snel dichtvielen (altijd effectief, leerboeken) en ik mijn bed opzocht.